Maar vandaag kwamen we niet voor de koffie, maar voor de Mullayanagiri, de hoogste berg van Karnataka, ruim 1900 meter hoog. Op ongeveer 1800 meter is een parkeerplaats, dus je hoeft niet veel te lopen. Maar het kan ook anders. Beneden loopt ook nog een weg en daar gaat een 'geheim' pad omhoog, het slangenpad. Ik had op het Internet uitgevonden waar het precies was en hoe je het kon herkennen, er stond een piepklein poortje.
Nadat onze chauffeur ons had afgezet zijn we aan de klim begonnen. De chauffeur reed ondertussen naar de parkeerplaats vlak onder de top. Na 20 meter lopen was er een afslag naar rechts die we misten. Dat was het echte pad omhoog, maar wij hebben dus een andere weg genomen. Het viel niet mee. Eerst moesten we door struikgewas en daarna zeer steil omhoog over een grashelling, wel 45 graden schuin. Het was lopen met handen en voeten, uitglijden was geen optie. En het 'pad' was ook nog eens verdwenen. Logisch, want het echte pad hadden we gemist in het begin. En tot overmaat van ramp was het ook mistig/bewolkt, dus we zagen weinig boven ons; niet goed voor de oriëntatie. Maar vlak onder de top kwamen we weer op het echte pad en na 1 uur en 3 kwartier waren we boven. Na wat rondgescharreld te hebben, we waren zeker niet de enigen boven maar wel de enigen die het slangenpad hadden genomen, zijn we naar de parkeerplaats gelopen. Tot zover het actieve gedeelte van vandaag.
Met de auto vervolgens doorgereden naar Bababudangiri. Baba Budan is degene die de koffie in India heeft geïntroduceerd. Maar dit was een plek met een waterval (stelde echt niks voor) en heel veel apen. We hebben daar een koffie en wat thee gedronken, en een paratha gegeten. 1 koffie, 3 thee en 2 parathas kostten totaal 80 rupees, iets meer dan 1 euro.
Daarna door naar café 'Coffee Barn', ergens langs een weg. Voor Indiase begrippen heel gezellig ingericht. Het stond op een koffieplantage, dus verser kon het niet. Cheesecake en bananencake erbij gegeten.
En het laatste hoogtepunt van vandaag was de Kallathigiri-tempel, een volslagen onbekende tempel, maar wel heel leuk. Tempel ligt namelijk bij een waterval. De gelovigen moeten door het water wandelen om bij de tempel te komen en maken gelijk gebruik van de gelegenheid om zich volledig te wassen onder de waterval. Met alle kleren aan natuurlijk. Het was een wonderlijk gezicht, een extreme 'wet t-shirt show'. Opvallend was dat het alleen vrouwen en meisjes waren die onder de waterval gingen staan. De mannen waren daar te stoer voor, die maakten de foto's wel.
Terug in Chikmagalur nog een lassi op straat gedronken en een selfie gemaakt; het is vandaag 14 jaar geleden dat we ons samenlevingscontract getekend hebben; dat moest gevierd worden!
Morgen naar de hoofdstad van Karnataka: Bangalore. Maar omdat ik er al op werkbezoek geweest ben en er niet veel bezienswaardigheden zijn, blijven we maar 1 nacht, maar we gaan wel chique uit eten!
Hiermee begint het laatste deel van onze vakantie. We laten de koele hill stations achter ons, we gaan de hitte weer in. Dit deel zal bestaan uit oude forten, tempelruïnes en uiteindelijk Goa, de hippiestranden.