In a tree house

Vandaag nog voor het ontbijt naar de bananenmarkt gelopen. Bleek verder te zijn dan we dachten en bovendien had het geregend, dus de straten waren vies en modderig. Maar de bananenmarkt was leuk! Ze verkopen daar 16 verschillende soorten bananen: kleine, grote, gele, groene, rode en nog veel meer. Daarna terug naar het hotel en rond 9 uur in de auto gestapt richting Munnar.

De afgelopen week was het landschap zoals Nederland: vlak dus. Maar dat ging veranderen vandaag. Al een uurtje buiten Madurai zagen we de eerste bergjes, en na 2 uur rijden kwamen we aan de voet van de grote bergketen die van zuid naar noord loopt: de 'Western Ghats'. Gelijk steil omhoog en via haarspeldbochten naar een pas die zo'n beetje de grens van Tamil Nadu en Kerala is. In Kerala zullen we de komende tijd verblijven. Over een week nog 1 keer even naar Tamil Nadu, maar daar blijft het bij.

We zaten inmiddels in de wolken. Gelukkig raakten we die weer kwijt toen we naar beneden reden. En toen kwam de zon er weer een beetje door, we boffen. Na flink wat smalle en steile weggetjes kwamen we aan bij Dreamcatcher Plantation Resort, gelegen op ruim 1000 meter, dus met een aangename temperatuur van zo'n 22 graden.

Hier verblijven we 1 nacht in een boomhut! Hij staat midden in een theeplantage, heel apart. Na de lunch, die flink pittig was, nog een beetje gewandeld tussen de theeplantjes en ergens een babbeltje gemaakt met wat lokale hangjongeren. Terug bij de resort nog wat bij de infinity pool rondgehangen, niet gezwommen want veel te koud, en een babbeltje gemaakt met wat 'ladies', die zich suf aan het selfiën waren. Na 100 foto's, al dan niet met ons er 'per ongeluk' op, durfden ze het aan ons aan te spreken. Grappig hoe dat gaat.

Terwijl ik deze post aan het tikken ben rond 18.15, het is inmiddels praktisch donker, zie ik gasten rondlopen in dikke jassen; ik zit in mijn t-shirt met korte mouwen. Ze zullen het wel koud vinden hier.

We blijven nog een paar dagen in deze omgeving, maar niet in de boomhut. Morgen gaan we echt vlakbij Munnar zitten, nu zitten we er nog een uur vandaan. De komende 2 dagen hopen we wat leuke wandelingen te kunnen maken.

Groetjes uit een heerlijk koele omgeving!

A foodies day out

De belangrijkste bezienswaardigheid van Madurai is de Meenakshi Tempel. Omdat het erg druk kan worden zijn we om half 7 op pad gegaan. Gelukkig was de tempel op loopafstand van het hotel. Zoals gebruikelijk hebben we eerst de schoenen afgegeven. Vervolgens werden wij gevraagd 50 rupees entree te betalen. En er werd met een vinger naar een stukje papier op de wand gewezen waarop stond dat 'foreigners' inderdaad 50 rupees moesten betalen. Trapten wij natuurlijk niet in. Tempels zijn gratis tenzij het wordt aangegeven bij de ingang, en dit was de schoenenafgifte.

Helaas mag je in de tempel niet fotograferen, dus het enige dat ik kan doen is een foto van het internet laten zien. Het was wel mooi allemaal.

En het tweede grote event van de dag was een paar uur op stap met een local langs allerlei foodstalletjes en restaurantjes. Dat was ontzettend leuk. Ik weet niet meer wat we allemaal gedronken en gegeten hebben, maar het was allemaal lekker en apart. Echt een aanrader voor wie naar Madurai komt.

Met Madurai komt het tempel-gedeelte van de vakantie tot z'n einde. Morgen gaan we naar de volgende staat, Kerala, naar Munnar dat in de bergen (heuvels) ligt. We gaan daar slapen in een boomhut!

Tot de volgende keer!

Via Trichy naar Madurai

Vandaag veel te doen in Trichy (eigenlijk Tiruchirappalli). De eerste bezienswaardigheid was 'Amma Mandapam bathing ghat', een plek aan de Kaveri rivier voor een laatste afscheid van een overledene. Alles natuurlijk met de nodige rituelen, waardoor het een drukke happening wordt. Mensen wassen zich ook in de rivier en laten dan de sari of het overhemd van de overledene achter in het water.

Daarna door naar de grootste bezienswaardigheid, de Sri Ranganathaswamy Tempel, de grootste nog steeds functionerende Hindoetempel in de wereld. En het is inderdaad een megacomplex. Zoals gebruikelijk mogen niet-Hindoes het binnenste van de tempel niet in, maar er is genoeg te zien om je een paar uur bezig te houden. Het hele complex bestaat uit 7 omheiningen, maar de eigenlijke tempel is binnen de binnenste omheining. De kleuren zijn werkelijk prachtig. We hebben, tegen betaling van 25 cent, op een dak gestaan, zodat we mooi uitzicht hadden over het complex. Heel mooi allemaal.

Aan het begin van de middag zijn we gaan eten bij Chellamal Samayal, een restaurant geheel gerund door vrouwen. Ze hebben maar 1 maaltijd: een bananenblad met een 20-tal hoopjes eten erop. Als je binnenkomt ga je zitten, je krijgt een klein kopje soep en het bananenblad dat je voor je uitvouwt. Vervolgens legt één van die vrouwen er elke keer wat eten op. Voor het grootste deel van de tijd hadden we geen idee wat we aten. Haar Engels was niet goed en ons Tamil nog slechter😁. Hartstikke leuk allemaal. Toen we een foto wilden maken begon ze te giechelen, maar uiteindelijk heeft ze ook een foto van ons gemaakt. Onze chauffeur kende de plek niet, dus die heeft ook weer wat geleerd.

naar de Rock Fort Tempel. Dat zou iets bijzonders worden. Het landschap is hier namelijk als Nederland, vlak dus. Maar er ligt een grote, 83 meter hoge, rots midden in de stad. In iets van 400 treden ben je boven, en daar is niks, behalve uitzicht over de stad. Viel een beetje tegen dus. Halverwege is welliswaar een tempel, maar ja, alleen voor Hindoes.

En nu zitten we in Madurai, waar we net voor donker aankwamen.

Thanjavur (of Tanjore)

Vandaag lekker door Tanjore geslenterd. De zon kwam er best vaak doorheen en dan is het gelijk bloedheet. Onze chauffeur heeft ons afgezet bij de 'Big temple', ofwel de Brihadishvara tempel. Dit is één van de grootste hindoetempels ter wereld, gebouwd in de 11e eeuw door een Cholakoning. Er zijn prachtige sculpturen te zien, maar ook een soort van fresco's. We hebben er een uur of 2 rondgelopen, op blote voeten, want dat moet in een tempel.

Daarna zijn we een eindje gaan wandelen door het stadje, richting het Maratha Paleis, uit de 16e/17e eeuw. Ook een beetje rondgekeken daar. Er is een soort van bibliotheek waar onder andere een Nederlands boek uit de 17e eeuw getoond werd, heel apart. En onderweg nog heel wat Ambassadors gezien, gave auto.

Vervolgens gaan lunchen, maar weer eens een thali, maar ditmaals een Noord-Indiase. En toen langzamerhand maar weer richting hotel gewandeld, via het station. Onderweg nog wat zoetigs bij Bombay Sweets gekocht.

Na wat relaxen in het hotel zo rond vijven weer naar de tempel gegaan, in de hoop dat er mooi avondlicht op zou schijnen; helaas, dat gebeurde niet. Maar het was wel heel druk in de tempel en dat maakt het ook weer erg sfeervol.

Vanavond lekker gegeten, Otto één of ander kipgerecht met spinazie en Marja een Biryani, maar eigenlijk aten we beiden van beide gerechten. Was erg yammie.

Morgen naar Madurai!

Op tempelexcursie!

Vandaag wat vroeg opgestaan, omdat veel tempels rond 12 uur dichtgaan en pas om 4 uur weer open. We moesten dus dingen 's morgens doen en laat in de middag. Om half 8 in de auto gestapt. Had ik al geschreven dat we een Toyota Innova hebben, onbekend in Europa, maar hier struikel je erover. En de chauffeur heet Dileep en komt uit Kochi in Kerala.

Goed, op weg naar Chidambaram dus. Hier staat de prachtige gekleurde Nataraja tempel, gewijd aan de dansende Shiva. Doorgaans mag je als niet-Hindoe niet helemaal in het allerheiligste gedeelte komen, maar in deze tempel mag dat wel. In alle 4 de windrichtingen staan tientallen hoge torens, met voorstellingen van de dansende Shiva. Erg indrukwekkend.

Daarna snel door naar, daar komt ie, Gangaikondacholapuram. Hier staat een oude Chola-tempel. Zoals bij alle tempels moeten de schoenen uit. Soms 'parkeer' je die gewoon bij de toegang en andere keren laat je die achter bij iemand die erop past, kost dan iets van 5 of 10 cent. De tempel stond op een uitermate drassig terrein. Het had natuurlijk veel geregend de afgelopen dagen en daardoor stond de toegangsweg al helemaal onder water. En op het terrein was het ook flink soppen op blote voeten. Maar het was wel heel mooi allemaal.

Weer een stukje gereden over een stuk weg waarvan ze een 4-baans weg willen maken. Dat betekent onteigenen danwel huizen doorzagen. Dat laatste zag je heel veel, huizen waar de voorkant van afgehakt was. Dan kan de nieuwe weg gemaakt worden en krijgen de eigenaren toch hun geld! Overigens niemand zien werken aan de weg.

Tussen de middag een thali gegeten, een bananenblad met daarop een chapati, papadam, rijst en 8 kommetjes met een vegetarisch prutje erin. Allemaal lekker pittig, dus lekker!

En toen door naar Kumbakonam, een stadje waar ook een tempel uit de Chola-tijd staat, de Airavateeswara tempel. Helaas stond er bijna een meter water naar de toegangspoort en in de tempel. En we hadden geen bootje bij ons. Dus we konden er alleen wat omheen lopen. We zijn wel bij een zijdeweverij beland. Interessant om te zien hoe dat gaat. Maar ja, uiteindelijk willen ze sari's aan je verkopen. Wij snel weg, sorry.

En nu zitten we in Thanjavur (of Tanjore). We blijven hier 2 nachten. En 3 keer raden.... Ze hebben hier een megagrote tempel, genaamd de 'Big Temple'. Voor morgen!

Parlez-vous Français?

De zon schijnt een beetje! En gelijk is het een stuk warmer. Niet dat het gisteren niet warm was, maar door de zon is het nog warmer. We zitten nog steeds in Pondicherry, het Franse stadje. Let op de straatnaamborden hieronder!

We gaan fietsen door de Franse wijk, White Town. Hier staan wat monumentale gebouwen, meestal overgenomen door de huidige gouverneur of ander belangrijk persoon. We bezoeken de Manakula Vinayagar Tempel, gewijd aan Ganesh, het jongetje dat onthoofd werd en vervolgens een olifantenkop geplaatst kreeg, te lang verhaal om hier te vertellen. Verder fietsen we wat rond en bezoeken nog een kathedraal, het schijnt dat 10% van de bevolking katholiek is.

Het is een heel relaxed stadje, vrij schoon. Er was ooit een strand, maar de lokale overheid heeft besloten dat dat weg moest, en nu liggen er basaltblokken. Er is enkel een strookje van 100 meter waar je het water in kunt. IJsje gescoord en veel door het stadje geslenterd. En het is de hele dag droog gebleven!

O ja, ook nog ergens een filmopname gezien. Schijnt dat hier veel films geschoten worden, zoals Life of Pi.

Vanavond 'chique' gegeten, heerlijke lamsvleeskroketten, een huisgemaakte rode pasta en fish&chips. En daarbij een witbiertje, ook dat kan hier.

Morgen wordt een tempeldagje, dus schoenen uit en op blote voeten naar binnen!

Via Gingee fort naar Pondicherry

Prima geslapen in een megagroot bed. En daarna ons eerste ontbijt in India. Wat zouden ze hebben? Nou dat was allerlei zoetigheid, brood, croissants, maar ook gebakken rijst, curries, scrambled eggs. Otto heeft wat fried rice gegeten met chapati en Marja een dosa (soort pannenkoek) en nog wat dingetjes.

Daarna eerst even terug het dorpje in omdat we gisteren Arjuna's Penance overgeslagen hadden vanwege de regen. Het regende nu ook, maar niet zo hard. Het geval was een megagroot basreliëf in de rots uitgehakt. Best aardig in elkaar geknutseld.
En daarna naar Gingee. Het werd donkerder en donkerder onderweg en weldra begon het te hozen. Zag er niet goed uit voor Gingee fort. Maar toen we aankwamen was de regen opgehouden. Geluk!

Gingee fort is dus een fort, of in ieder geval de overblijfselen daarvan. Best een groot complex, met wat tempels er omheen. Je moest wel 300 meter steil omhoog klimmen, en dat viel niet mee op het midden van de dag. Gelukkig scheen de zon niet, maar bijna 30 graden met hoge luchtvochtigheid is ook niet ideaal. Drijfnat kwam Otto boven aan. Mooi uitzicht en leuk om iets anders te doen dan een tempel, waarvan we er nog velen zullen zien in Tamil Nadu. Onderweg naar beneden moesten we weer een paar keer op de foto met wat locals. We zijn een bezienswaardigheid!

Het was inmiddels iets van half 3 en we hadden best trek gekregen. Bij een klein lokaal restaurantje een porotha (soort van brood, maar anders dan naan of chapati) gegeten met een prutje, kostte 50 cent per persoon. Zo komt ons geld nooit op!

En daarna door naar Pondicherry. Na incheck bij het hotel op zoek gegaan naar een SIM-kaart. Bij de JIO store deden ze heel moeilijk. Buitenlanders moesten 15 dagen wachten op activering! Wij weer weg. Onderweg ander winkeltje gevonden die zeiden dat het een paar uur kost. Ze zouden het gaan checken. Vanavond gaan we weer terug naar hun.

Nu eerst even douchen, langs de SIM-kaart winkel en daarna eten in White Town, dat is het gedeelte van Pondi waar de Fransen vroegen woonden. Het schijnt dat je hier nog croissants en baguette kunt kopen. Ben benieuwd.

Morgen gaan we fietsen in Pondi, duimen dat het droog blijft!

Reacties werken niet

Ik snap niet waarom, maar blijkbaar kun je niet reageren op onze posts. Ik ga het daarom maar uitzetten. Helaas, read-only.