Daarna door naar de grootste bezienswaardigheid, de Sri Ranganathaswamy Tempel, de grootste nog steeds functionerende Hindoetempel in de wereld. En het is inderdaad een megacomplex. Zoals gebruikelijk mogen niet-Hindoes het binnenste van de tempel niet in, maar er is genoeg te zien om je een paar uur bezig te houden. Het hele complex bestaat uit 7 omheiningen, maar de eigenlijke tempel is binnen de binnenste omheining. De kleuren zijn werkelijk prachtig. We hebben, tegen betaling van 25 cent, op een dak gestaan, zodat we mooi uitzicht hadden over het complex. Heel mooi allemaal.
Aan het begin van de middag zijn we gaan eten bij Chellamal Samayal, een restaurant geheel gerund door vrouwen. Ze hebben maar 1 maaltijd: een bananenblad met een 20-tal hoopjes eten erop. Als je binnenkomt ga je zitten, je krijgt een klein kopje soep en het bananenblad dat je voor je uitvouwt. Vervolgens legt één van die vrouwen er elke keer wat eten op. Voor het grootste deel van de tijd hadden we geen idee wat we aten. Haar Engels was niet goed en ons Tamil nog slechter😁. Hartstikke leuk allemaal. Toen we een foto wilden maken begon ze te giechelen, maar uiteindelijk heeft ze ook een foto van ons gemaakt. Onze chauffeur kende de plek niet, dus die heeft ook weer wat geleerd.
naar de Rock Fort Tempel. Dat zou iets bijzonders worden. Het landschap is hier namelijk als Nederland, vlak dus. Maar er ligt een grote, 83 meter hoge, rots midden in de stad. In iets van 400 treden ben je boven, en daar is niks, behalve uitzicht over de stad. Viel een beetje tegen dus. Halverwege is welliswaar een tempel, maar ja, alleen voor Hindoes.
En nu zitten we in Madurai, waar we net voor donker aankwamen.