dinsdag 29 september 2009

Good luck all the way

Zowel Marja als Antonio hebben een slechte nacht achter de rug maar er is geen tijd om chagrijnig te zijn want vandaag is de grote 'Puja' ceremonie! Wat het precies inhoud weten we niet maar we hebben er zin in. Nadat we het halve hotel hebben verbouwd om op een andere verdieping ons ontbijt ut de brandende zon te nuttigen, worden we weer opgehaald voor de het ophalen van de vergunning en de ceremonie.

Aangekomen bij het Ministry of Tourism zijn we getuige van de hoge werkdruk en de efficiency van de Nepalese ambtenaren. Na een uur op onze krent te hebben gezeten is het eindelijk zover. Eerst wordt een 'geschenk' gegeven aan de ambtenaar en dan worden de papieren in tig-voud ingevuld en ondertekend door Otto als expeditieleider. Antonio en Marja teken helemaal niets en zijn nergens voor aansprakelijk of verantwoordelijk! We liegen verder in het interview alsof het gedrukt staat. We hebben geen walkie-talkie en al helemaal geen satellettelefoon. Eindelijk komt onze liason-officer erbij (was nog even feest aan het vieren). Een pafferig mannetje de waarschijnlijk nog nooit een berg heeft beklommen. Otto stelt de vraag die bij ons allemaal op de lippen brandt. "Are you all the time with us". Oei wat moet daar nou op geantwoord worden in het bijzijn van zoveel mensen. Dat was hij helemaal niet van plan, een foto van het base-camp is immers genoeg voor zijn rapport. Een beetje lacherig wordt de vraag ontweken. Eindelijk klaar en een vergunning op zak op weg nar Ngima voor onze Puja.

IMG_0105 (Small).JPG

Aangekomen bij Ngima ontmoeten we Angelique en Otto begint meteen de grote charmeur uit te hangen en allerlei stoere verhalen te vertellen. Ja beste lezers, dat is dan weer een onbekende kant van Otto. Angelique gaat de zelfde trekking doen met een drietal andere vrouwen en we zullen elkaar op bepaalde punten ontmoeten. Bij Antonio beginnen bij dat vooruitzicht al pretlichtjes in zijn ogen te komen. Ondertussen blijkt de ceremonie al in volle gang te zijn en zitten er in de kamer naast ons een vijftal mannen in oranje jurken al een paar uur gebeden te citeren uit een heilig boek. Dit is een echte serieuze aangelegenheid en alle Nepali om ons heen zijn door het dolle. Het is ons uitgelegd maar in het kort komt het erop neer dat we heel veel extra geluk meekrijgen en alle boze geesten af te weren. En dat voor een vriendenprijsje. Een boel gezang en getrommel maar we hoeven er niet de hele tijd bij te zijn dus hebben we drie uur om de de tempel te bezoeken.